Gusto ko sana isipin na hinde talaga ako vain, na gusto ko lang na maayos at disente lahat. Pero nitong huling mga linggo, hindi na ko sigurado.Nagsimula lahat sa allergy. Ilang linggo na din ako namumula dahil sa di-maipaliwanag na rason at kung covered pa rin ako ng medical plan ng mom ko, siguro nagpunta na ko agad sa doktor. Kaso nga hindi na ako pwede makalibre sa mga check-up at ang nakakainis pa eh pa-bugso-bugso ang pagtatampo ng aking balat: nandiyan at magpaplano na ko magpa-tingin, tapos mawawala at kakalimutan ko na lang.
Kutob ng ate ko meron lang akong kaso ng dry skin. 1 week ng makikay na kamo-moisturize bago matulog at mukha ngang naka-tsamba ang ate ko. Nanghihinayang lang ako sa gastos para sa moisturizer, nde na ba uso ang soap & water?
Dahil na rin sa laging nasa bahay, wala na yung mga puyat at commute na uubos sa calories na tuwang-tuwa ako ipunin. Kaya sinimulan ko nang maghanap ng mga pagbubuntungan ng oras at pawis: swim, lakad, bike, etc. Mala-triathlon ang dating pero ang habol ko lang talaga e hinde manghinayang pag nakikita ko yung mga Century Tuna commercials.
Pero ang pinaka-matinding nagawa ko talaga para lang mag-papogi e dahil sa isang t-shirt. Malaki na ako ngayon at hinde ko na kelangan magpasama kay Mommy or kay Daddy para bumili ng damit, sa kaibigan na lang kasi mas relevant ang taste nila (lalo pa at biased ang parents sa itsura ng anak nila). Kasama ang mga buddies, nag-tripping kami tumingin ng damit sa kung saan saan at dun ko nakita ang t-shirt in question.
Maganda ang t-shirt at mahal. Ako na walang trabaho o suweldo ay walang karapatan mangarap at magkaroon ng porma. Gayunman, nagpakapal na lang ako ng mukha at bumalik kay Mommy at Daddy.
Like any good story, kelangan may catch: wala nang size sa Festival. Sige lang, meron naman siguro sa Makati.
Like any good story, kelangan may twist: wala na rin size sa Makati... or sa Rockwell sabi ng masungit at tamad na saleslady nakausap kong magtawag sa ibang outlet. I-tetext naman daw ako ng shop sa ATC kapag nakahanap sila ng size sa ibang outlet; tahimik pa rin ang cellphone ko hangang ngayon.
Like any good story, mag-pupursigi ang main character: binuksan ang inaalikabok na PLDT Business Directory at inisa-isa ko ang Megamall, Robinson's Manila, SM Manila. Wala na din daw.
Like any great story, good ending naman: tinopak akong tawagan ang malayong outlet sa SM North at meron daw silang size... dalawa pa. 3 hours of commute later, nakuha ko na ang pinagdidiskitahan na t-shirt.
Masaya kong ini-hanger ang t-shirt sa kuwarto ko, tumatawa dahil sa sobrang sabog kong priorities.
